รด.สาว ปี 3. ไปต่างโลกกับนาวิกโยธินสหรัฐ

สวัสดีครับนี่ 1927 เองครับ นี่ก็เป็นนิยายเรื่องที่ 2 ของผมนะครับ เรื่องนี้ก็เเนวไปต่างโลกอีกเเล้วครับ ไปดูเรื่องย่อกันเลยดีกว่า  

              มาย หรือชื่อจริง นส.ดาริกา แสงยาวุธ นักศึกษาวิชาทหาร ชั้นปีที่ 3 ผู้ที่หลงรักเเละคลั่งไคล้ ในปืน และ ยุทธวิธีการรบ หลายคนอาจมองว่าเธอบ้า เพราะชอบในสิ่งที่ผู้หญิงไม่ค่อยชอบ เเละนั้นก็เป็นความฝันของเธอ เธออยากเป็นหน่วยรบพิเศษ ที่สังกัดกองทัพไทยและเพื่อความฝันนั้น เธอจึงมาสมัคร รด. หรือ กองกำลังสำรอง ของไทย เพื่อเป็นใบเบิกทางในอนาคตของเธอที่จะต่อเข้าโรงเรียนนายร้อย    เอาหละๆๆฟังจากไรท์มามากเเล้ว มาฟังจากปากเธอกันดีกว่านะครับ

           

          สวัสดีค่ะชั้นชื่อ มาย ค่ะ เป็นนักศึกษาวิชาทหารชั้นปีที่ 3 เเละยังเป็นกองกำลังสำรองของกองทัพบกไทยด้วยค่ะ ถ้าจะถามว่าทำไมถึงมาเป็น รด. ก็คงตอบได้คำเดียวเลยว่า มันเป็นความฝันค่ะ เพราะชั้นอยากเป็นเหมื่อนกับคุณตาของชั้น เพราะท่านเคยไปรบที่เวียดนามมาก่อน ท่านมักเล่าเรื่องราวตอนที่ท่านอยู่ กองพันเสือดำ หรือกำลังอาสาของไทยนั้นแหละค่ะ ท่านอยู่หน่วย จงอางศึก เป็นหน่วยลำเลียงพล เเต่เรามาที่นี้ตอนนี้ ไม่ได้มาเล่าเรื่องสงครามเวียดนาม เเต่มาเล่าเรื่องของตัวชั้นเอง เรื่องมันเริ่ม ในปี 2021 การฝึก cobra gold จัดที่ประเทศไทย และมีทหารจากหลายประเทศมาร่วมฝึกในครั้งนี้ด้วย และที่สำคัญ เราไม่อาจลืมยักษ์ใหญ่ทางการทหารอย่าง สหรัฐ การฝึก cobra gold (คอบร้า โกล) เป็นการฝึกทหารนานาชาติ โดยรวมทั้ง 3 เหล่าทัพ ถ้าจะให้พูดก็คล้ายๆ การฝึก rimpack ที่เป็นการฝึกนานาชาติ ของกองทัพเรือ เข้าเรื่องกันต่อเลยละกัน  

      ที่ฉันสามารถเข้าชมการฝึกได้ก็เพราะสถานะ ของฉัน คือ นักศึกษาวิชาทหาร ที่จะต่อโรงเรียนนายร้อย โดยตรง เพราะว่า ถ้าจะให้บอกตรงๆเลยก็คือ ฉันก็เป็นคนที่มีความสามารถพิเศษทางด้านนี้อยู่พอตัว ก็เลยมีใบเบิกทางในการชมการฝึกแบบห่างๆ อ๋อใช่ แล้วฉันยังมีสถานะ ล่ามอีกด้วย โชคดีที่ฉันพูดภาษาอังกฤษได้คล่องอยู่พอตัว เลยกลายเป็น ล่ามจำเป็นอะนะในเวลาที่ล่ามคนอื่นไม่ว่าง เเละฉันได้แปลพวก ยุทธวิธี การเอาตัวรอด ก็เลย ครูพักลักจำมา ก็น่าจะมีประโยชน์ในอนาคตอันใกล้อะนะ

             และแล้วฉันก็มาถึงจนได้ แล้วตอนนี้พอชั้นได้เห็น นาวิกโยธินสหรัฐตัวเป็นๆ แบบที่ไม่ใช่ในหนัง ความรู้สึกมันแบบ เท่อะ เท่มากๆๆๆๆ ไหนจะหน่วย พลร่ม 101 อันโด่งดังอีกมันสุดยอดมากๆๆ เเต่ที่เสียใจที่สุดเลยคือชั้นทำได้เเค่ดูห่างเพียงเท่านั้น แล้ว~~~การฝึกก็ผ่านไปหนึ่งเดือนเต็ม ชั้นยังคงตื่นเต้นกับสิ่งที่ชั้นได้เห็นอยู่ บอกเลยว่ามันตระการตามากๆๆ แล้วทีนี้ฉันก็เลยอยากไปยิงปืนที่สนาม ของทหาร ก็เลยไปขออนุญาตมา แล้วได้รับอนุญาตเฉยเลย เเค่บอกไปว่า ฉันเป็นกองกำลังสำรอง ของกองทัพบกไทย เเค่นี้พวกนาวิกโยธินสหรัฐ ที่รับหน้าที่เฝ้ากะอยู่ก็ ก็เปิดทางให้ เเล้วยังเอาอาวุธมาให้ด้วย ไหนๆก็ได้มาเเล้ว ก็ไปให้สุดเลยละกันนะ ฉันเลยเข้าไปในคลังแสง ชั้นก็หยิบชุด อาวุธ กระสุน  ระเบิด ยา mre หน้ากากกันแก๊ส กล้องมองกลางคืน ยุทธโธปกรณ์ทุกอย่างที่จำเป็น เหมือนกับจะไปรบจริงๆ แล้วพอรู้สึกตัวอีกที ชั้นก็อยู่ในป่าแล้วหละ~~~

"อ๋อนี่สินะที่เข้าเรียกว่าต่างโลกหนะ"

มันไม่ใช่เเล้วยัยมาย โธ่~~~แล้วชั้นจะทำยังไงต่อไปดีหละเนี่ย 

โปรดติดตามตอนต่อไป......

แนะนำเรื่องก็จบแล้วนะครับเรื่องนี้ผมก็เเต่งแบบสดๆ เเละก็เป็นการหาประสบการณ์ด้วย และก็ต้องขออภัยล่วงหน้าท่านผู้อ่านทุกท่านด้วยนะครับทั้งเรื่องการเขียนผิดหรือใช้คำไม่ถูกต้อง เเละต้องขอบคุณผู้อ่านทุกท่านด้วยนะครับ ทุกยอดวิว ทุกคอมเม้้้นเป็นเหมือนโพชั่นฮีลเลือดของผมเลยละครับถ้างั้นก็ไปอ่านกันเลย~~~~